Kategoria: Domki drewniane

Jak wyliczyć potrzebną grubość i długość gwoździ w złączu konstrukcyjnym?

Wymiary handlowe gwoździ budowlanych.

OBLICZENIE ŚREDNICY GWOŹDZI (d): o dla desek grubości 19 mm zakres średnic gwoździ, które mogą być użyte do przybijania elementów, wynosi:

d = 19 mm x 1/6 = 3,17 mm,
d = 19 mm x 1/11 /1,72 mm, lub chcąc otrzymać handlowy zakres średnic (10d)

10d = 3,17 mm x 10 = 31,7 mm,
10d = 1,72 mm x 10 = 17,2 mm, a więc gwoździe mieszczące się w tym przedziale średnic mają grubość od 17,2 mm do 31,7 mm (22 x 50 mm, 22 x 55 mm, 28 x 65 mm, 30 x 70 mm, 30 x 80 mm);

o dla desek grubości 25 mm zakres średnic gwoździ, które mogą być użyte do przybicia elementów konstrukcyjnych, wynosi: d= 25 mm x 1/6 = 4,15 mm d= 25 mm x 1/11 =2,27 mm

lub

10d = 4,15 mm x 10 = 41,5 mm
10d=2,27 mm x 10 = 22,7 mm, a więc gwoździe mieszczące się w tym przedziale średnic mają grubość od 22,7 mm do 41,5 mm (28 x 65 mm, 30 x 70 mm, 30 x 80 mm, 35 x 90 mm, 40 x 100 mm, 40 x 110 mm).

o dla desek grubości 38 mm zakres średnic gwoździ, które mogą być użyte do łączenia elementów konstrukcyjnych, wynosi: d= 38 mm x 1/6 = 6,33 mm d=38 mmx 1/11 =3,46 mm

lub

10d = 6,33 mm x 10 = 63,3 mm
10d= 3,46 mm x 10 = 34,6 mm, a więc gwoździe mieszczące się w przedziale średnic mają grubość od 34,6 mm do 63,3 mm (35 x 90 mm, 40 x 100 mm, 40 x 110 mm, 45 x 125 mm, 55 x 150 mm, 60 x 175 mm);

o dla bali grubości 50 mm zakres średnic (d) gwoździ wynosi: d= 50 mm x 1/6 = 8,33 mm d= 50 mm x 1/11 = 4,54 mm

lub

10d = 8,33 mm x 10 = 83,3 mm
10d= 4,54 mm x 10 = 45,4 mm, a więc gwoździe mieszczące się w tym przedziale średnic mają grubość: od 45 mm do 83,3 mm, (45 mm x 125 mm 55 x 150 mm, 60 x 175 mm, 70 x 200 mm, 70 x 225 mm, 80 x 250 mm).

OBLICZENIE DŁUGOŚCI GWOŹDZI (l)

PRACUJĄCYCH NA WYRWANIE Deski grubości 19 mm i 25 mm przeznaczone do obijania konstrukcji szkieletowej są przybijane gwoździami o zakresie średnic (10d) od 22 mm do 40 mm. Aby otrzymać ostateczny rozmiar gwoździ służących do przybijania elementów grubości 19 mm i 25 mm, należy obliczyć długość gwoździ. Ponieważ gwoździe w deskach są narażone na wyrwanie (deski ścian zewnętrznych, deski sufitowe), wobec tego długość gwoździ wynosi:

l=3 x a + 1,5 x d

l = 3 x 19 mm + 2,5 x 3,17 mm = 61,8 mm
l = 3 x 25 mm + 1,5 x 4,15 mm = 81,2 mm

W przedziale rozmiarów gwoździ szukamy, jaka najbliższa długość (I) odpowiada obliczonej l = 61,8 mm i l = 81,2 mm. Okazuje się, że najbliższą długością gwoździa jest l = 65 mm (70 mm), l = 80 mm (90 mm), co daje ostateczny rozmiar gwoździa do przybijania desek:

grubości 19 mm – 10dx l= 28 x 65 mm lub 30 x 70 mm grubości 25 mm – 10d x l= 30 x 80 mm lub 35 x 90 mm

OBLICZENIE DŁUGOŚCI GWOŹDZI JEDNO-CIĘTYCH DO ŁĄCZENIA BALI PODWALINOWYCH I OCZEPOWYCH ZE SŁUPAMI:
l =2,5a +1,5 mm

gdzie:
l- długość gwoździa w mm,
a – grubość elementu przybijanego.

Po podstawieniu do wzoru a = 50 mm, otrzymujemy

l = 2,5 x 50 mm + 1,5 mm = 126,5 mm

W przedziale rozmiarów gwoździ (tabela) szukamy, jaka najbliższa długość odpowiada obliczonej wartości l = 126,5 mm, Okazuje się, że tą najbliższą długością jest l = 150 mm, co daje ostateczny rozmiar gwoździa: 10dx l=55 x 150 mm;

OBLICZENIE DŁUGOŚCI GWOŹDZI JEDNO-CIĘTYCH DO ŁĄCZENIA RAMY Z DODATKOWYMI DESKAMI PODWALINOWYMI, OCZE-POWYMI, ŁĄCZENIA ŚCIAN SĄSIEDNICH PRZY SKŁADANIU CAŁOŚCI ŚCIAN, ŁĄCZENIA BELEK STROPOWYCH KROKWIAMI, ŁĄCZENIA JĘTEK Z KROKWIAMI I EWENTUALNIE SIODEŁEK Z KROKWIAMI ORAZ OBUSTRONNYCH NAKŁADEK KROKWI W KALENICY:

l=2a +3 d + 1,5 mm

gdzie:

l- długość gwoździa w mm
a – grubość elementu przybijanego
d – średnica gwoździa przy

a = 50 mm i d = 4,5 mm
l = 2 x 50 mm + 3×4,5 mm + 1,5 mm = = 115 mm
10dx l= 45 x 125 mm

Uwaga! Koniec gwoździa zagiąć!

OBLICZENIE DŁUGOŚCI GWOŹDZI DWUCIĘTYCH DO ŁĄCZENIA BALI PODCIĄGU STROPU:
l = 2a + 6,5 d+ 3 mm
gdzie:

l – długość gwoździa w mm
a – grubość elementu przybijanego w mm
d – średnica gwoździa w mm

a = 50 mm i d= 4,5 mm

l = 2 x 50 mm + 6,5 x 4,5 mm + 3 mm =132,2 mm

10dx l= 55 x 150 mm

OBLICZENIE DŁUGOŚCI GWOŹDZI JEDNOCIĘTYCH DO ŁĄCZENIA ŁAT GRUBOŚCI 25 x 50 mm PRZYBITYCH DO BALI PODCIĄGU:
l = 2,5 x a +1,5 mm

l= 2,5 x 25 mm + 1,5 mm = 64 mm 10dx l= 28 x 65 mm

USTALENIE SCHEMATU BICIA GWOŹDZI NA WYRWANIE DLA DESEK GRUBOŚCI 19 mm:

10dx l= 65 mm

odległość pierwszego podłużnego szeregu gwoździ od krawędzi deski S2 wynosi:

S2 min = 3d= 3 x 2,8 mm = 8,4 mm

odległość pomiędzy szeregami gwoździ S3 wynosi:

S3 max = 20d = 20 x 2,8 mm = 56 mm
przyjęto:
S2 = 10 mm
S3 = 50 mm

USTALENIE SCHEMATU BICIA GWOŹDZI DO ŁĄCZENIA BALI PODWALIN I OCZEPÓW (GRUBOŚCI 50 mm) ZE SŁUPAMI ŚCIAN:

10dx /= 55 x 150 mm

S2 min =3d= 3 x 5,5 mm = 16,5 mm
S3 max = 20d= 20 x 5,5 mm = 110 mm

przyjęto:

S2 = 20 mm
S3 = 100 mm

USTALENIE SCHEMATU BICIA GWOŹDZI DO ŁĄCZENIA DRUGICH BALI PODWALIN I OCZEPÓW Z RAMĄ KONSTRUKCYJNĄ ŚCIAN:

10dx l=55 x 150 mm

Smin = 15d= 15 x 5,5 mm = 6,75 mm

S1 max = 40d = 40 x 5,5 mm = 220 mm

S2 min = 3d= 3 x 5,5 mm = 16,5 mm

S3max = 20d= 20 x 5,5 mm = 110 mm

USTALENIE SCHEMATU BICIA GWOŹDZI DO ŁĄCZENIA BALI GRUBOŚCI 50 mm W PODCIĄGU:

10dx l=55 x 150 mm

Smin = 15d = 15 x 5,5 mm = 6,75 mm = 6,8 mm

S1 max = 40d = 40 x 5,5 mm — 220 mm

S2 min = 3d = 3 x 5,5 mm = 16,5 mm

S3 max = 20d = 20 x 5,5 mm = 110 mm

Podsumowując: gwoździe, które trzeba użyć do budowy nowoczesnej konstrukcji szkieletowej, są następujące:

o do przybicia desek grubości 19 mm -10d x l= 28 x 65 mm lub 30 x 70 mm, odległość pierwszego podłużnego szeregu gwoździ od krawędzi S2 = 10 mm, odległość pomiędzy szeregami gwoździ S3 = 50 mm; o do przybicia desek grubości 25 mm -10d x l= 30 x 80 mm lub 35 x 90 mm, odległość pierwszego podłużnego szeregu gwoździ od krawędzi S2 = 10 mm, odległość pomiędzy szeregami gwoździ S3 = 60 mm; o do zbijania bali grubości 50mm-10dxl = 55 x 150 mm: odległość pierwszego podłużnego szeregu gwoździ od krawędzi S2 = 20 mm, odległość pomiędzy szeregami gwoździ S3 = 110 mm, odległość pierwszego gwoździa od czoła bala S = 10 mm, odległość gwoździ w jednym szeregu S1 = 220 mm; o do przybicia łat o grubości 25 mm do bali podciągu – 10dx l= 28 x 65 mm: odległość pierwszego gwoździa od czoła łaty S = 50 mm, odległość gwoździ w jednym szeregu S1 = 110 mm, odległość pierwszego podłużnego szeregu gwoździ od krawędzi S2 = 10 mm, odległość pomiędzy szeregami gwoździ S3 = 50 mm.

Gwoździe, których używamy do wszystkich robót ciesielskich, różnią się między sobą pod względem przeznaczenia, kształtu i wagi. W tabeli 1 przedstawiono najważniejsze gatunki gwoździ stosowanych w konstrukcji szkieletowej, podając ich starą nazwę, rozmiar, długość w calach angielskich, średnicę, długość, przybliżony ciężar 1000 sztuk gwoździ w 1 kg i przybliżoną liczbę gwoździ w 1 kg. Ostatnie dwie pozycje tabeli są bardzo ważne przy obliczaniu ostatecznego ciężaru gwoździ potrzebnych do realizacji budowy.

Jakie są zasady stosowania gwoździ?
o w konstrukcjach drewnianych, wykonywanych na złącza gwoździowane, powierzchnia przekroju drewna łączonego elementu nie może być mniejsza niż 14,00 cm2, a jego grubość nie mniejsza niż 19 mm;
o minimalna grubość drewnopochodnych elementów złączy na gwoździe powinna wynosić: ze sklejki – 8 mm, z płyt pilśniowych – 5 mm, z płyt wiórowych – 10 mm;
o do złączy mogą być stosowane gwoździe okrągłe o średnicach wynoszących od 1/6 do 1/11 grubości najcieńszego z łączonych elementów. W złączach z drewna twardego (drewno liściaste: dąb, buk, jesion, wiąz, grab) gwoździe wbijać tylko w uprzednio nawiercone otwory na całą długość gwoździa, z tym że średnica otworów powinna wynosić 0,95 średnicy gwoździa (np. jeżeli gwóźdź ma średnicę 4,0 mm, to nawiercony otwór ma 4,00 mm x 0,95 = 3,8 mm);
o gwoździe powinny być wbijane według jednego ze schematów: w układzie prostokątnym, w układzie mijankowym, w zakosy pod kątem 45°;

o odległość S – pierwszego gwoździa od czoła deski lub bala we wszystkich schematach nie powinna być mniejsza niż: S = 15 x d (d – średnica gwoździa) – dla elementów rozciąganych,

Minimalne odległości między gwoździami w połączeniu pod kątem

odległość S1 – gwoździ w jednym szeregu nie powinna być większa niż S1 = 40 x d(d- średnica gwoździa), w rzędzie: niż S1 = 20 x d (d- średnica gwoździa), odległość S2 – pierwszego szeregu gwoździ od krawędzi nieobciążonej elementu nie powinna być mniejsza niż S2 = 4 x d (d – średnica gwoździa),

Najmniejsza liczba gwoździ w złączu

odległość S3 – między szeregami gwoździ nie powinna być mniejsza niż S3 = 4 x d (d- średnica gwoździa);
o gwoździe należy wbijać z obu stron elementu, tak aby ich końce nie wychodziły na zewnątrz. Złącze powinno być zbite co najmniej 4 gwoździami, a gwoździe powinny być wbijane w dwóch rzędach i w dwóch szeregach;
o przy ustalaniu niezbędnej długości gwoździa należy uwzględnić głębokość wbicia gwoździa, dodając po 1,0 mm na każdy styk łączonych elementów, oraz 1,5 x d (d- średnica gwoździa) – na długość ostrza gwoździa;
o długość gwoździ narażonych na wyciąganie (wszystkie zewnętrzne deskowania ścian domów mieszkalnych) powinna wynosić:

l =3 · a + 1,5 · d

gdzie:

l  – długość całkowita gwoździa narażonego na wyciąganie,
a – grubość elementu przybijanego,
d – średnica gwoździa;

o dla zwiększenia oporu gwoździ przeciw wyrywaniu zaleca się zabijać je nieco ukośnie, przy czym gwoździe powinny mieć odmienne pochylenie; o w przypadku stosowania złączy drewno—sklejka zbijanych gwoździami należy stosować przy sklejce grubości 8,0 mm gwoździe o średnicy 4,0 mm, a przy sklejce o większej grubości – gwoździe o średnicy 4,5 mm; o przy ustalaniu niezbędnej długości gwoździa należy uwzględnić potrzebną głębokość wbicia gwoździa, dodając po 1,0 mm na każdy styk łączonych elementów oraz 1,5 x d – na długość gwoździa.

Jaka powinna być długość gwoździa?

Gwoździe wielocięte wbijane z obu stron elementów wykonanych z drewna.

JAK WYKONAĆ SZALUNEK POD ŁAWĘ BETONOWĄ?

o odmierz od kołków pilotujących 100 mm plus grubość szalunku w każdym rogu i wbij kołki pilotujące na zewnątrz linii fundamentowej domku. Wbij gwoździe w środek każdego kołka i poprowadź druty łączące kołki;
o wbij stałe kołki fundamentowe wzdłuż drutów wyznaczających zewnętrzny obrys stopy fundamentowej. Kołki powinny być oddalone między sobą na odległość od 1,50 m do 1,80 m, wyjmij niepotrzebne kołki pilotujące;
o odmierz do wewnątrz fundamentu pożądaną szerokość ławy fundamentowej plus grubość szalunku i powtórz punkt poprzedni.

Wyznaczyłeś wewnętrzny zarys ławy fundamentowej. Przybij gwoździami deski szalunku (do poziomu szczytu kołków),
o wyrównaj linię szalunku i wbij zastrzały usztywniające ściany;
o umieść deski dystansowe pomiędzy ścianami i przybij stałe deski o grubości 25 mm lub bale o grubości 50 mm ściągające na szczycie szalunki ścian co 1,50 m do 1,80 m;
o wyjmij deseczki dystansowe; o wyprostuj linię fundamentu, wbij zastrzały.

Fundament z betonu zwykłego – stopa pod słup drewniany

JAK WYKONAĆ STOPY FUNDAMENTOWE POD KOLUMNY, FILARY I KOMIN?
Chociaż rozmiary zależą od projektu i obliczeń statystycznych, to do dobrej praktyki budowlanej należy wykonanie ich co najmniej o wymiarach 60 x 60 x 15 cm dla domków parterowych. Stopy powinny być wykonywane większe w gruncie lekkim lub gdy liczba słupów ma być mniejsza. Stopa powinna również zawierać fundament w kształcie pryzmy, na którym spoczywa właściwy słup. Fundament pieca i komina powinien mieć 20 cm grubości i co najmniej o 15 cm wychodzić poza obrys komina lub pieca.

Fundament z betonu zwykłego pod komin.

KOTWY
Rola kotew polega na mechanicznym związaniu drewnianego domku mieszkalnego z fundamentem. Przed wylaniem fundamentu kotwy o średnicy 16 mm (śruba i podkładki – M18) i długości 250 – 300 mm umieszcza się w wyznaczonym miejscu (zawiesza się) w rozstawie co 4,0 m.

Fundament z betonu zwykłego -umocowanie kotwy śrubowej dla podwalin domku.

Fundament z betonu zwykłego – zbrojenie ławy betonowej

WYKOP

Najtańsza i najszybsza metoda polega na wprowadzeniu sprzętu mechanicznego. Żyzna warstwa gleby powinna być starannie oddzielona i zmagazynowana do dalszego porządkowania działki. Wykop powinien być dostatecznie obszerny, by pomieścić szalunek ścian. Najistotniejsze jest to, by ława fundamentowa lub stopa fundamentowa znajdowała się poniżej poziomu przemarzania. Pochylenie ściany wykopu zależy od panujących lokalnie warunków glebowych. W glebie gliniastej ściana wykopu może być niemal pionowa. W glebie piaszczystej ściana powinna być bardziej pochylona i ława drutowa powinna się znaleźć dalej od ściany wykopu.

Fundament z betonu zwykłego
Ława fundamentowa lub stopa fundamentowa będzie podtrzymywać cały ciężar domku drewnianego. Wymiary ławy lub stopy zmieniają się bardzo w zależności od rodzaju gruntu i masy budynku.

UWAGA! Jeśli grunt Jest lekki, to ława i stopa powinny być szersze oraz wzmocnione przez stalowe pręty. Pręty rozmieszcza się w odległości co najmniej 10 cm od powierzchni ławy lub stopy i łączy się je za pomocą „przepalanych” drutów stalowych.

Fundament z betonu zwykłego – wykonywanie szalunków.

JAK WYKONAĆ SZALUNEK POD ŁAWĘ BETONOWĄ?
o rozciągnij druty pomiędzy ławą drutową, aby wytyczyć zewnętrzne krawędzie ścian (obrys fundamentu);
o określ górny poziom fundamentu na poziomie podłogi parteru,
o zawieś piony w naciągach skrzyżowanych drutów wytyczających obrys fundamentu. Wbij w dno wykopu kołki pilotujące w tak wyznaczonych miejscach. Wbij gwoździe w środki każdego kołka. Gwoździe określają naroże domku;

Uwaga :
Po założeniu desek szalunku ławy i obsypaniu ziemia należy ponownie sprawdzić prawidłowość położenia oszalowania. Deseczki szerokości ławy należy umieścić pomiędzy deskami szalunku przed przybiciem desek ściągających.

Jak wytyczyć fundament?

Przyjmując, że działka budowlana jest kwadratem lub prostokątem, linia zabudowy musi być ustalona jako równoległa do boku działki. Bok lub front działki może być użyty jako linia odniesienia dla linii zabudowy lub ściany domku.

o wbij kołki A i B w równej odległości od linii granicznej działki i naciągnij stalowy drut między nimi;
o odmierz od A lub B tę samą odległość i znajdź punkt C wytyczający narożnik domu. Odmierz odległość równą długości prostej budynku i wytycz drugi róg D domku.

Tyczenie fundamentu – wyznaczanie punktów C i D

UWAGA! W wypadku domku murowanego linia zabudowy wskazuje zewnętrzną stronę ściany podobnie jak w domkach szkieletowych.

o wytycz trzeci i czwarty róg. Kołki E i F umieszczone są tylko czasowo do chwili wybudowania.

Tyczenie fundamentu – wyznaczanie punktu E

Tyczenie fundamentu – wyznaczanie punktu F

Tyczenie fundamentu – sprawdź, czy przeciwprostokątne są równe CF = ED

ŁAWA DRUTOWA

Jeżeli domek ma stanąć na terenie nierównym, należy doradzić wstępne splantowanie terenu zanim przystąpimy do budowy ław drutowych wykopów. Ława drutowa służy do wytyczenia położenia wykopu, szalunków i ścian w momencie, gdy kołki E, F, D, C znikną w wykopie. Kołki na ławy drutowe wykonane są zwykle z bali o przekroju 50/100 mm. Należy szczególnie uważać przy wbijaniu ich w grunt, aby zachować dokładność tyczenia. Ławy drutowe wykonuje się z desek o przekroju 25/10/50 mm, a zastrzały mogą być zrobione z desek o przekroju 25/150 mm lub 25/100 mm. Aby zachować dostatecznie dużo miejsca dla wykonujących wykopy, ławy powinny być oddalone 1,0 m od ściany wykopu. Jest bardzo ważne, by ławy drutowe dobrze wypoziomować. Ich pochylenie może być później źródłem ustawicznych kłopotów podczas wznoszenia fundamentów.

Z ław drutowych rozciągamy stalowe druty służące do wytyczenia obrysu fundamentu domku. Gwoździe wbijamy w szczyt ścianki mierniczej. W punkcie przecięcia rozciągniętych drutów zawieszamy pion, który wytycza położenie kołka na dnie wykopu.

 

Tyczenie fundamentu – poziomowanie ścianek mierniczych

Tyczenie fundamentu – lokalizacja narożnego punktu na dnie wykopu

Strefy przemarzania gruntów

W Polsce występują trzy strefy przemarzania gruntów pokazane na rysunku:
o w strefie pierwszej posadowienie fundamentów wynosi 0,80 m,
o w strefie drugiej – 1,00 m,
o w strefie trzeciej -1,20 m.

Tak więc, budując domek mieszkalny, musisz przestrzegać następujących warunków:
o zagłębienie fundamentu w stosunku do powierzchni terenu i otaczających posadzek piwnicy nie powinno być mniejsze niż 0,80 m (granica przemarzania);
o w gruntach wysadzinowych (mokrych) poziom posadowienia powinien się znajdować poniżej głębokości przemarzania gruntu w danej części kraju;
o w gruntach o wysokim poziomie wód gruntowych poziom posadowienia powinien się znajdować powyżej wód gruntowych, z tym jednak, że część fundamentów znajdujących się nad ziemią należy obsypać tak wysoko, aby wysokość fundamentów w gruncie i nad powierzchnią ziemi odpowiadała ich wysokości, wymaganej ze względu na przemarzanie gruntu;
o nie wolno posadawiać fundamentów w miejscach, gdzie poziom wód gruntowych znajduje się bliżej niż 1,00 m od poziomu terenu.

Gdy dokonano wyboru miejsca pod domek i działka została wytyczona, należy przygotować miejsce pod fundament. Ważne jest oczywiście wykonanie wykopu, ale zanim do tego będziemy się mogli zabrać, trzeba wcześniej określić położenie budynku. Pierwszą czynnością w tym kierunku jest wytyczenie fundamentu. Budowniczowie-amatorzy mogą wytyczyć kąt prosty stosując metodę tzw. 3-4-5.

Tyczenie kąta prostego.

Dokładność wytyczenia można podnieść stosując mnożniki wielkości ramion.

Przykład

Każdy z przedstawionych wariantów wytycza kąt 90° w jednym rogu naprzeciwko najdłuższego boku:

6-8-10 (mnożnik2)
9-12-15 (mnożnik 3)
12-16-20 (mnożnik4)
15 – 20 – 25 (mnożnik 5) itd.

SKAŁA
Skała jest najlepszym gruntem budowlanym tylko wtedy, gdy składa się z jednej płyty. Nie trzeba tutaj kopać innego fundamentu, lecz tylko murować lub – po ustawieniu szalunków – betonować. Jeżeli podłoże skały jest zwietrzałe, miejscami luźne, to wszystkie ruchome kamienie należy usunąć, a szczeliny wypełnić zaprawą cementową (1 :3).

ŻWIR
Żwir tworzy średnio dobry grunt, jeżeli ma mocne podłoże i jeżeli jest dobrze ze sobą połączony, tj. spoisty. Dobrze jest zawsze sprawdzić, czy żwir leży na dobrym podłożu
i czy przypadkiem nie znajdują się pod nim warstwy złego gruntu – torfu. Jeżeli podłoże jest ze złego gruntu, to możemy budować tylko na specjalnych palach, rusztach drewnianych lub żelbetowych. Jeżeli natomiast warstwa żwiru lub gruzu jest gruba i znajduje się pod nim piasek lub glina, a więc dobre podłoże, to można na takim gruncie postawić domek.

PIASEK
Gruby i suchy piasek jest bardzo dobrym gruntem budowlanym, jeżeli grubość warstwy wynosi więcej niż 3 m. Grunt piaszczysty musi być także sprawdzony, czy nie przepływa w nim woda. Jeżeli pokaże się w nim ruchomy piasek (tzw. kurzawka), wtedy musimy przystąpić do prac budowlanych z największą ostrożnością lub w ogóle zrezygnować ze stawiania fundamentów kopanych.

TORFOWISKO
Są to tereny, które także przeznaczane są pod zabudowę (łąki – nieużytki w niedalekiej odległości od cieków wodnych). Należą one do grupy gruntów wysadzinowych, a więc takich, które w okresie zimy zamarzając powiększają swoją objętość.

Podsumowując można powiedzieć, że zależnie od wytrzymałości i przydatności grunty pod budowę domów mieszkalnych można podzielić na pięć grup:

grupa I – grunt bardzo dobry – skała, gruby, suchy piasek;
grupa II – grunt dobry – suchy, średni żwir, piasek, sucha glina, ił, margiel, piasek gliniasty o grubości pokładu powyżej 3 m;
grupa III – grunty słabe – mokra glina, ił, mokry piasek, piasek gliniasty o grubości pokładu do 2 m, gruz;
grupa IV – grunty bardzo słabe – grunt torfiasty, nasyp niezleżały;
grupa V – grunty niebezpieczne – trzęsawisko, ruchomy piasek – „kurzawka”, bagno.

OBLICZANIE NACHYLENIA TERENU

W celu wyznaczenia nachylenia (spadku) terenu opiera się łatę o długości (l) jednym końcem na terenie. Trzymając drugi koniec łaty w ręce, tak długo przesuwamy nim wzdłuż tyczki (m), aż łata znajdzie się w położeniu poziomym, co sprawdzamy za pomocą poziomicy (P). Następnie mierzymy długość (a), którą wstawiamy w niżej podany wzór:

l : a = 100 : p

z tego

p=(100/l) · a (%)

gdzie:
p – szukany procent nachylenia terenu, a – długość odmierzona na tyczce.
Wartości powyższe podajemy w metrach.

Przykład:

l=5,0 m         a=0,4 m

p = 100/l · a = 100/5 · 0,4 = 20 · 0,4 = 8%

GŁĘBOKOŚĆ POSADOWIENIA FUNDAMENTÓW

Wybór miejsca pod budowę.
Pierwszą i najważniejszą robotą przy stawianiu domu jest budowa fundamentów, które szczególnie w murowanych obiektach trzeba wykonywać bardzo starannie. Jeśli bowiem po ukończeniu całej budowy pojawi się jakaś poważna wada w fundamentach, wtedy jej usunięcie jest bardzo trudne, kosztowne, a nawet w niektórych skrajnych przypadkach cały budynek należy rozebrać.

Dobre rozpoznanie gruntu jest konieczne, bo różnorodność warstw gruntu decyduje także o sposobie budowania fundamentów. Często budujemy na skale, żwirze, na piasku, glinie lub marglu, możemy także budować na torfowisku. Jeżeli budujący ma możliwość budowania tam gdzie chce, to może sobie wybrać taki grunt, który będzie najkorzystniejszy do budowania. Lecz jeżeli działka letniskowa zostanie wyznaczona i ograniczona możliwością zabudowy, to budujący musi się postarać, aby przez zastosowanie najrozmaitszych środków grunt, na którym można byłoby postawić domek, był wzmocniony i ustalony.

Kiedy pozwolenie na budowę traci ważność:
Pozwolenie na budowę traci ważność, jeżeli budowa:
o nie została rozpoczęta w ciągu dwóch lat od daty wydania pozwolenia; o nie została rozpoczęta w terminie ustalonym w pozwoleniu;
o została przerwana na czas dłuższy niż dwa lata.

PROWADZENIE ROBÓT BUDOWLANYCH
W odniesieniu do domków parterowych, z ewentualnym poddaszem mieszkalnym,
wykonywanych przez osoby fizyczne poza granicami miast, kierowanie budową może być powierzone osobie wykonującej roboty budowlane, posiadającej świadectwo czeladnika w jednym z głównych zawodów ogólnobudowlanych (np. betoniarza, montażysty, murarza, cieśli itp.) lub odpowiednio instalacyjnych (instalatora, montera, elektromontera itp.)- Przy wjeździe lub wejściu na budowę powinna być ustawiona tablica informacyjna budowy. Ustawienie tablicy nie jest wymagane dla inwestorów będących osobami fizycznymi, wykonujących roboty poza granicami administracyjnymi miast.

Inwestor fizyczny powinien przez cały czas wykonywania robót przechowywać dokumenty stanowiące podstawą ich wykonywania oraz udostępniać te dokumenty uprawnionym organom na miejscu budowy.
PROWADZENIE DZIENNIKA BUDOWY

Dziennik budowy jest przeznaczony do zapisów przebiegu robót i wydarzeń na budowie. Stanowi on urzędowy dokument i jest wydawany przez właściwy organ. Prawo do dokonywania w dzienniku budowy zapisu przysługuje kierownikom budowy i kierownikom robót oraz:
o pracownikom właściwych organów państwowego nadzoru budowlanego; o majstrom budowlanym; o osobom pełniącym nadzór autorski;
o pracownikom służby BHP.

Trzeba zdać sobie sprawę z oczywistego faktu, że klimat Polski to nie klimat Miami czy Sycylii lub nawet Czech czy Słowacji. Stąd wniosek, że obiekty mieszkalne o pełnych walorach to domki o odpowiedniej izolacji termicznej. Z taką właśnie myślą przewodnią zamieściłem w moim opracowaniu, niezbyt znany w naszym kraju, obszerny opis typu budownictwa szkieletowego niezwykle popularnego w Kanadzie – u nas w niektórych podręcznikach budowlanych tylko wzmiankowanego krótką notką. Można zaryzykować stwierdzenie, iż ten typ budownictwa szkieletowego ma same zalety: jest proste, tanie, materiałooszczędne, wymaga minimalnych kwalifikacji od budującego, a daje produkt o pełnych walorach użytkowych.

Roboty budowlane możemy rozpocząć na podstawie zatwierdzonego projektu oraz po uzyskaniu pozwolenia na budowę. Obowiązek ten dotyczy:

o budowy i rozbudowy stałych i tymczasowych budynków;
o wykonywania wszelkich robót w istniejącym budynku, jeżeli roboty te obejmują: wymianę fundamentów, słupów lub ścian nośnych albo zabezpieczenie budynku przed wpływami eksploatacji górniczej;
o wykonania ścian oporowych o wysokości powyżej 1 m;
o wykonania stałych instalacji gazowych;
o budowy stałych ogrodzeń od strony ulicy i placów w miastach i w miejscowościach uznanych za uzdrowiska i o charakterze turystyczno-wypoczynkowym; o wykonanie budowy: poza terenami istniejącej zagrody, istniejącej – częściowo już zagospodarowanej działki, poza terenem działki wydzielonej geodezyjnie, w obiektach zabytkowych oraz w ich otoczeniu.

UWAGA! Pozwolenia na budowę nie wymaga budowa altanek nie przystosowanych do stałego zamieszkania na dziatkach w pracowniczych ogrodach działkowych.

Zwracając się z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę należy dołączyć w dwóch egzemplarzach:
o plan zagospodarowania działki rekreacyjnej;
o projekt domku w przypadku wykonywania robót według projektu indywidualnego;

oraz w jednym egzemplarzu:
o dowód zgody lub pozwolenia organów administracji państwowej dotyczących wykonywania zamierzonych robót budowlanych;
o dowód – opinię sanitarną Państwowego Inspektoratu Sanitarnego o lokalizacji domku na działce budowlanej (np. dotyczy sprawy odprowadzania ścieków bytowych);
o dowód własności lub dzierżawy działki budowlanej.