Ten sam efekt można osiągnąć stosując zarówno linie krzywe, jak i proste. Rodzaj układu będzie zależał od położenia ogrodu, zróżnicowania poziomów, wyglądu otoczenia, a także od architektury usytuowanego w ogrodzie budynku. Na przykład nowoczesny, abstrakcyjny układ nie będzie pasował do osiemnastowiecznego domu, podczas gdy układ symetryczny, formalny nie przystaje do nowoczesnego bliźniaka.
Pamiętaj, że małe elementy, takie jak cegły lub kostka granitowa, warto stosować w skomplikowanych układach, natomiast elementy większe, kamienne lub betonowe, lepiej nadają się do dużych i prostych wzorów, ponieważ rzadziej trzeba je wówczas ciąć.
Układy o prostych formach są łatwiejsze do wypełnienia roślinami. Zaułki o nietypowych kształtach mogą stwarzać kłopoty przy zastosowaniu jakiegokolwiek pokrycia
— twardego lub miękkiego. Najlepiej więc jest najpierw przemyśleć typ układu, a potem zdecydować, jak wypełnić jego kształty. Wzory pokazane na sąsiedniej stronie ilustrują tylko kilka możliwych układów. Jak dotąd nie podejmowaliśmy decyzji, jaki teren będą ograniczały wyznaczone linie
— ścieżki, rabaty, trawniki czy tarasy, a jednak każdy z wzorów wywołuje inne odczucia, co w konsekwencji stworzy inny ogród. Indywidualny kształt i charakter ogrodu będzie kształtowany przez wiele czynników, spośród których najważniejszy jest dom.
Układ dynamiczny.
Wyraźne linie tworzące prosty wzór połączonych okręgów są podstawą układu w tym robiącym wrażenie ogrodzie. Zaznaczają granice trawnika, ścieżek, stopni, pływalni i obsadzeń.